باشگاه خبری فراساحل: دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا روز جمعه یک فرمان اجرایی جدید امضا کرد تا به یکی دیگر از وعده‌های جنجالی خود در دوران رقابت‌های انتخاباتی عمل کرده باشد. دستور جدید ترامپ به گسترش حفاری چاه‌های نفت و گاز در مناطق دور از ساحل آمریکا مربوط می‌شود؛ مناطقی که در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما فعالیت‌های نفتی و گازی به منظور حفاظت از محیط‌زیست در این مکان‌ها متوقف شده بود. به گزارش باشگاه خبری فراساحل و به نقل از رویترز، بر اساس فرمان نفتی رئیس‌جمهور تازه به قدرت رسیده  آمریکا که علاقه چندانی به بحث‌های زیست‌محیطی ندارد؛ حفاری در نوار ساحلی ممنوعه در اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام، اقیانوس منجمد شمالی و همچنین خلیج مکزیک که در سال 2010 پس از بروز یک حادثه با نشت عظیم نفت مواجه شده بود، آزاد خواهد شد.

به گزارش باشگاه خبری فراساحل، ترامپ که به نظر می‌رسد برای دست یافتن به رویای خود حاضر به انجام هر اقدامی است، در مراسم امضای این فرمان اجرایی گفت: ما در حال باز کردن فضا هستیم، امروز ما در حال آزاد کردن انرژی در آمریکا و فراهم کردن امکانات برای ایجاد هزاران شغل پر‌درآمد در ایالات متحده هستیم. اظهارات ترامپ در مراسم امضای این فرمان در حالی هاله‌ای از تغییر فضا و ایجاد اشتغال به همراه داشت که کارشناسان عقیده دارند آغاز فعالیت‌های نفتی و گازی در مناطقی که پیش از این ممنوع بوده‌اند، با چالش‌هایی همراه هستند که می‌توانند تحقق اهداف این اقدام را آنگونه که دولت ترامپ در نظر دارد با دشواری‌هایی همراه سازد. این چالش‌ها از نارضایتی طرفداران محیط‌زیست آغاز شده و تا شرایط عرضه و تقاضا در بازار پیش می‌رود.

چالش‌های استراتژی نفتی ترامپ
 اگرچه در دوران ریاست‌جمهوری اوباما «توسعه انرژی به کسب منافع قابل لمس» مشروط شده بود، با این حال ترامپ این عقیده را که زمانی باعث خشنودی صنعتگران و طرفداران محیط‌زیست شده بود زیر پا گذاشت تا به وعده انتخاباتی خود عمل کند. به عقیده کارشناسان، فرمان از سرگیری حفاری‌ها در مناطقی که پیش از این تحت حمایت قوانین محیط‌زیستی بوده‌اند در حالی با هدف ایجاد اشتغال از سوی ترامپ صادر شده است که بعد از کاهش قیمت نفت و افزایش تولیدات در مناطق ساحلی باعث فشار بر تقاضای صنایع داخلی آمریکا برای لیزینگ نفت‌های دور از ساحل شد. به این ترتیب تقاضا برای فروش لیزینگی نفت‌هایی که از مناطق دور از ساحل استخراج می‌شوند به کمترین سطح در سال‌های گذشته رسید، موضوعی که اثرگذاری فرمان اجرایی ترامپ مبنی بر آغاز حفاری در میدان‌های فراساحلی را با اما و اگرهایی همراه می‌سازد.

به این ترتیب به نظر می‌رسد دولت جدید در آمریکا در حالی سودای اجرای وعده‌ای انتخاباتی را در سر دارد که به شرایط عرضه و تقاضای بازار و همچنین خشم طرفداران محیط‌زیست توجهی ندارد. بررسی‌های رویترز از داده‌های دولتی در آمریکا نشان می‌دهد میزان پولی که شرکت‌های نفتی در خلیج مرکزی مکزیک برای فروش لیزینگی سالانه نفت هزینه کرده‌اند بیش از 75 درصد بین سال‌های 2012 تا 2017 کاهش یافته است. این میزان افت به این معنا است که با وجود نفت‌هایی که در خشکی تولید می‌شوند، نفت‌‌های به دست آمده از مناطق دور از ساحل با وجود داشتن تسهیلات فروش، برای صنایع آمریکایی جذابیت کافی ندارند و از سوی آنها تقاضایی ایجاد نمی‌شود. 

از همین رو کارشناسان اقدام ترامپ برای صدور فرمان اجرایی برای گسترش حفاری‌های دریایی را اقدامی «شتابزده» ارزیابی کرده و آن را مخالف «واقعیت‌های بازار» و اقدامی «بی‌پروا و غیرضروری» عنوان می‌کنند. به این ترتیب سوال اصلی کارشناسان در‌باره فرمان اجرایی جدید ترامپ این است که «چرا باید فردی برای حفاری در پرخطرترین و گران‌ترین نقاط کره زمین اصرار داشته باشد آن هم در حالی‌که مشکل مازاد عرضه نفت خام در بازار جهانی، پیش‌بینی سود برای سرمایه‌گذاری‌های جدید را با ریسک‌های زیادی همراه کرده است.»این انتقاد در حالی به تازه‌ترین دستور نفتی ترامپ وارد می‌شود که برخی دیگر مانند یک مقام رسمی موسسه نفت آمریکا (API) به تازگی اعلام کرده است که دستور اخیر ترامپ می‌تواند در درازمدت اثرگذاری مثبت داشته باشد.

این مقام رسمی به خبرگزاری رویترز گفته است: به منظور پاسخگویی به نیازهای انرژی ایالات متحده آمریکا، مهم است که گزینه‌‌های مختلف فعالیت در عرصه نفت و گاز برای طولانی‌مدت باز نگه داشته شود. به این ترتیب صنایع می‌توانند با برنامه‌ریزی و ترسیم بهترین چشم‌انداز و برآورد سود و زیان وارد سرمایه‌گذاری در این زمینه شوند؛ چراکه ابعاد مختلف این نوع سرمایه‌گذاری در بلندمدت مشخص خواهند شد. با این حال به نظر می‌رسد اقدامات دونالد ترامپ برای بی‌اثر کردن سیاست‌های انرژی اوباما مدتی زمان ببرد. کارشناسان حقوق‌ بین‌الملل عقیده دارند اگرچه اقدام اخیر دولت ترامپ یک سیگنال مثبت به صنعت نفت در آمریکا بود، با این حال بعید است در کوتاه‌مدت باعث افزایش اکتشاف و تولید شود؛ چراکه انجام چنین اقداماتی با هزینه‌های فراوانی همراه است.