باشگاه خبری فراساحل: رئیس پروژه‌های طراحی و ساخت شرکت ملی نفتکش ایران گفت: همزمان با قراردادهای ایزوایکو، ساخت سه فروند نفتکش 63 هزار تنی برای تردد در دریای خزر به کشتی سازی صدرا در نکاء از سوی شرکت ملی نفتکش ایران سفارش داده شد. قیمت هر کشتی 40 میلیون دلار، که با توجه به افزایش قیمت فولاد، کشتی سازی‌ها 15 میلیون دلار به قیمت هر کشتی اضافه کردند و گفتند اگر این مبلغ پرداخته نشود هیچ کدام از کشتی‌ها را نمی‌سازند. به گزارش باشگاه خبری فراساحل و به نقل از ایسنا، محمد رشدی در گفتگو با خبرنگارمانا در این باره گفت: شرکت ملی نفتکش ایران در دوران تحریم نتوانست نوسازی ناوگان خود را انجام دهد به همین دلیل عمر ناوگان به بیش از 10 سال رسیده است و اینک علاوه بر نوسازی، ناوگان نیزباید توسعه پیدا کند.

وی با بیان اینکه شرکت ملی نفتکش ایران و کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران از پیشگامان صنعت دریایی ایران بوده اند و اولین شرکتهایی بودند که به صنایع داخلی کشتی سفارش دادند، به سفارش ساخت کشتی به شرکت کشتی سازی ایزوایکو اشاره کرد و اظهار داشت: در سال 1381 و 82 (2003میلادی) شرکت ملی نفتکش ایران ساخت دو فروند کشتی فرآورده بر35هزار تنی را به ایزوایکو و همزمان سه فروند 35 هزارتنی را هم به HMD یا هیوندایی میپو کره جنوبی سفارش داد. سفارشاتی که به کره جنوبی داده شد، پس از هفت ماه اولین کشتی، یک ماه و نیم بعد از آن، دومین کشتی و یک ماه پس از آن نیزکشتی سوم تحویل شرکت ملی نفتکش شد. به عبارت دیگر در کمتر از 12 ماه سه کشتی فرآورده بر تحویل ما شد. در آن زمان قیمت هر کشتی 25 میلیون دلار بود در صورتی که در زمان آغاز برش فولاد کشتی، قیمت کشتی‌ها به 37 میلیون دلار رسیده بود، اما کره ای‌ها به قرارداد وفاداربودند و قیمت را افزایش ندادند و در نهایت کشتی‌هایی که قرار بود 13 ماهه تحویلNITC شود طی 11 ماه یعنی دو ماه کمترتحویل شد.

رشدی در میزدگردی که اخیراً در مجله پیام دریا برگزار شد با بیان اینکه شرکت ایزوایکو در زمان سفارش ساخت دو کشتی عنوان کرده بود که با قیمت کمتر و در زمان کمتری از کره ای‌ها این دو کشتی را تحویل ما می‌دهد، تصریح کرد: پس از گذشت یک سال ایزوایکو قیمت هر کشتی را پنج میلیون دلار افزایش داد که پس از بحث‌های بسیار، قیمت هر کشتی 30 میلیون دلار شد. رئیس پروژه‌های طراحی و ساخت شرکت ملی نفتکش ایران با اشاره به سفارش ساخت سه فروند نفتکش به کشتی سازی صدرا نیز اشاره کرد و افزود: همزمان با این قراردادها، سه فروند نفتکش 63 هزار تنی برای تردد در دریای خزر به کشتی سازی صدرا در نکاء از سوی نفتکش ملی ایران سفارش داده شد. قیمت هر کشتی 40 میلیون دلار، که با توجه به افزایش قیمت فولاد، کشتی سازی‌ها 15 میلیون دلار به قیمت هر کشتی اضافه کردند و گفتند اگر این مبلغ پرداخت نشود هیچ کدام از کشتی‌ها را نمی‌سازند.

رشدی همچنین یاد آور شد: اکنون حدود 13 سال از آن سفارش‌ها می‌گذرد اما هنوز اولین کشتی نفتکش فرآورده بر تنها 70 درصد و دومین کشتی فقط پنج درصد ساخته شده است و از 624 بلوک سه کشتی 63 هزار تنی در شمال ، تنها 68 بلوک ساخته شد. رئیس پروژه‌های طراحی و ساخت شرکت ملی نفتکش ایران با اعلام مبلغ پرداخت شده به کشتی سازهای اذعان داشت: برای ساخت کشتی‌های فرآورده بر 46 میلیون و 400 هزار دلار پول پرداخت شد تا حداقل ساخت یکی از آنها کشتی به پایان برسد. به عبارتی حتی پول کشتی دوم صرف کشتی اول شد. این درحالی است که برای ساخت کشتی‌های 63 هزار تنی صدرا نکاء 97 میلیون و 400 هزار دلار پول پرداخت شده است. بنابراین به ضرص قاطع می‌توان گفت مشکل کشتی سازی‌های داخلی مالی نیست بلکه مشکل سوء مدیریت و سازماندهی عدم مدیریت مالی است.

وی با اشاره به مسئله اخذ گواهی‌های بین المللی کیفیت اظهار داشت: در حال حاضر هر مقدار پول به این صنعت پرداخت شود باز هم کشتی‌ها ساخته نخواهند شد، چراکه کشتی سازی‌ها بدهکار هستند. آنها باید مشخص کنند که چه نوع کشتی ای با چه سایزی می‌توانند بسازند سپس کشتیرانی‌ها بررسی کنند که آیا آن نوع از کشتی‌ها را لازم دارند یا خیر. نه اینکه بگویند می‌توانیم شناورهای LPG،VLGC و LNG بسازیم. کشتی سازی‌های چینی پس از اینکه پنج سال با فرانسوی‌ها مشارکت کردند به تازگی توانسته اند گواهی کیفیت دریافت کنند. اما در داخل به سادگی می‌گویند "کشتی می‌سازیم" و به کشتیرانی‌ها اصرار می‌کنند برای ساخت، سفارش دهند. رشدی عدم موفقیت کشتی سازی‌ها در ساخت را در21 عامل فهرست کرده و در این باره گفت: شرکت ملی نفکتش عدم موفقیت کشتی سازی‌ها در ساخت را بررسی کرده و 21 عنوان استخراج کرده است که فقدان برنامه ریزی مشخص، عدم برنامه ریزی مؤثر، تغییر پیاپی مدیریت‌های ناموفق، عدم توجه به انتقال تکنولوژی، نامشخص بودن توانایی‌ها، قوانین دست وپاگیر گمرگ و ... از آن جمله‌اند.