باشگاه خبری فراساحل: هم اکنون نزدیک به 1300 فروند شناور مختلف در سطح جهان غیرفعال است که در میان آنها 600 فروند شناورهای تدارکاتی و پشتیبانی از سکوها و دکل‎های حفاری هم به چشم می‎خورد. بدترین بحران صنعت کشتیرانی جهان در تاریخ برای همه بد نبوده است؛ گروهی از شرکت‎هایی که کارشان نگهداری از تجهیزات و فراهم کردن ایمنی برای کشتی‎های پارک شده در جنوب شرق آسیا است اکنون از همیشه مشغول‎تر هستند. به گزارش باشگاه خبری فراساحل و به نقل از مارین تایمز، لنگرگاه محبوب جزیره باتام اندونزی که با فاصله کمی از سنگاپور قرار دارد، هر روز شلوغ تر می‎شود و شرکت‌هایی مانند Ocean Shipcare و Brubay Shipcare دیگر ظرفیتی برای پذیرش ندارند. حتی ظرفیت آنها در خلیج برونئی نیز در حال تکمیل شدن است.

کانن سناسندرام، مدیر Ocean Shipcare، می‌گوید: "به کجا می‌رویم؟ سوال خوبی است زیرا در تلاشیم که نقاط دیگر را نیز آزمایش کنیم." وی همچنین  گفت که ممکن است نیاز به استخدام کارکنان بیشتری داشته باشد. صنعت کشتیرانی هم اکنون با عرضه مزمن مازاد کشتی روبروست. این در حالی است که رشد کمتر از انتظار اقتصاد چین بر تجارت جهانی تاثیر گذاشته و موجب ادامه قیمت نفت پائین و رکود در بازار کشتی‌های کانتینری شده است. اما همچنان باید منتظر ضربه مهلک‎تری باشیم. کشتی‎هایی که در دوران شکوفایی در سال‎های 2013 و 2014 میلادی سفارش داده شدند، شناورهایی شامل یدک‎کش‎ها، دکل‌های حفاری و شناورهای خدماتی، به صورت گسترده‌ای امسال تحویل داده خواهند شد.

شرکت Wilhelmsen Ship Management نروژ یکی از بزرگترین شرکت‌های مدیریت کشتی اعلام کرد که 60 فروند از کشتی‎های تحت اداره و مدیریت این شرکت در خلیج برونئی لنگر انداخته‌اند و بیکارند. این سطح از زمان بحران مالی سال 2009 میلادی بالاترین سطح کشتی‎های بیکار این شرکت است. فیل شی‌یرر، مدیرعامل شرکت خدمات کشتیرانی Marine Assurance، اظهار کرد: "اکنون شلوغ‌ترین زمان برای کشتی‌های بیکار است، یعنی از سال 1993 به بعد چنین وضعی ندیده بودم. سال 1993 بد بود اما وضعیت بازار کشتی‎های کانتینری و فله بر مانند الان راکد نبود."

افزایش تولید نفت جهانی موجب شده که بازارهای نفتی مملو از این مایه سوختی باشند، و با توجه به علاقه خریداران به قیمت‌های پائین نفت اکنون می‌بینیم که ترافیک زیادی از نفتکش‌ها در بنادر خاورمیانه، چین و سنگاپور پدید آمده است. از سوی دیگر، مازاد عرضه نفت موجب کاهش 70 درصدی قیمت جهانی نفت نسبت به سال 2014 شده است. این نیز موجب شده است که حفاری نفتی در آبهای عمیق دیگر سودآور نباشد و بنابراین شرکت‌ها مجبور شده‌اند که حفاری‌های جدید نفتی خود را بسیار محدود نمایند. این موضوع به نوبه خود تقاضا برای شناورهایی نظیر شناورهای حفاری و دکل‎های نفتی را کاهش داده است.

گرچه تعداد زیادی کشتی در آب‎های دریای شمال، غرب آفریقا، و آمریکا لنگر انداخته‌اند اما تجمع کشتی‎ها در آبهای جنوب شرق آسیا و اطراف سنگاپور بسیار بیشتر است زیرا به دلیل نزدیکی این منطقه به خط استوا، طوفان‌های فصلی کمتری رخ می‌دهد. لی کنگ لین، مدیر اجرایی PACC Offshore Services اظهار کرد که هم اکنون نزدیک به 1300 فروند شناور مختلف در سطح جهان غیرفعال هستند که در میان آنها 600 فروند شناورهای تدارکاتی و پشتیبانی از سکوها و دکل‌های حفاری (PSV و AHTS) به چشم می‌خورد.

بسیاری از کشتی‌هایی که اکنون در لنگرگاه‎ها به سر می‌برند در وضعیت بیکاری مطلق (Cold Lay-up) قرار دارند. این تاکتیک زمانی از سوی مالکان کشتی به کار گرفته می‌شود که برای مدت حداقل یکسال هیچ کاری برای کشتی خود متصور نیستند. شی یرر اظهار کرد که برای شرکت‌هایی که وضعیت مالی مطلوبی دارند این رکود می‌تواند فرصت خوبی باشد تا ناوگان کهنه خود را با قیمت پائین نوسازی نمایند. حتی کشتی‎هایی که اکنون در وضعیت "بیکاری مطلق" هستند نیز نیاز به تعمیر و نگهداری دارند از رطوبت زدایی داخل کشتی گرفته تا روغن کاری بدنه و گماشتن نیروهای حراست.

شرکت مدیریت کشتی Thome Group برآورد کرده است که در برخی انواع شناورهای تدارکاتی OSV که هزینه تعمیر و نگهداری آنها به روزانه نه هزار دلار می‌رسد، این هزینه می تواند تا 80 درصد کاهش یابد. در حال حاضر نزدیک به پنج هزار و 480 فروند از چنین شناورهایی در سطح جهان فعال هستند که بر اساس اعلام موسسه کلارکسون مجموع وزن آنها به 10.1 میلیون DWT می‌رسد. نزدیک به 450 شناور جدید معادل 12.5 درصد تناژ ناوگان کنونی نیز در راه است و بخش زیادی از آنها تا پایان سال میلادی تحویل می‌شوند.

از سوی دیگر، نرخ اجاره روزانه کشتی‌ها پائین آمده است و به کشتیرانی‌ها لطمه می‌زند. میانگین اجاره یک شناور بزرگ OSV پائین آمده است و به روزانه 16 هزار دلار رسیده است که بر اساس اطلاعات موسسه کلارکسون نیمی از مبلغ اجاره همین کشتی‌ها در سال 2014 است. فیلیپ چمبرلین، مدیراجرایی Thome Offshore گفت: "مشکل مازاد عرضه کشتی است، تناژ قدیمی بسیار زیادی در ناوگان وجود دارد و کاری که باید کرد این است، کشتی‌های قدیمی را اوراق کنیم."

حرف زدن از این موضوع ساده‌تر از اجرای آن است چرا که ارزش اوراق یک فروند شناور OSV بسیار پائین است. یک فروند OSV متوسط می‌تواند نزدیک به دو هزار تن فلز تولید کند. این مقدار را مقایسه کنید با مقدار فلز استفاده شده در یک فروند کشتی نفتکش غولپیکر یعنی 42 هزار تن. این تفاوت تناژ اختلافی میان 500 هزار تا 11 میلیون دلار را بر اساس قیمت اوراق اکنون پدید می‌آورد. با توجه به اینکه از آغاز سال جدید میلادی تاکنون قیمت نفت نزدیک به 85 درصد رشد داشته است و در هفته گذشته به سطح 50 دلار نیز رسید، انتظار می‌رود که تعدادی از شناورها به کار بازگردانده شوند. بازگشت قیمت نفت به سطح 65 تا 70 دلار می‎تواند شناورهای غیرفعال را دوباره به بازار بفرستد.