باشگاه خبری فراساحل: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در قالب گزارشی وضع صنعت نفت عراق و ظرفیت‌های همکاری نفتی این کشور با ایران را مطالعه کرد؛ همکاری کشورهای دارای مخزن هیدروکربوری مشترک برای آنها آثار و پیامدهای اقتصادی و سیاسی دارد. به گزارش باشگاه خبری فراساحل و به نقل از شانا، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، وضع صنعت نفت عراق و ظرفیت‌های همکاری نفتی با این کشور را مطالعه کرده ازاین‌رو، در بخشی از بررسی یاد شده به ‌ضرورت استفاده از روش یکپارچه‌سازی توسعه، بهره‌برداری و تولید در میدان‌های مشترک میان ایران و عراق پرداخته است. در این بررسی آمده است که در مخازنی که تحت حاکمیت ملی دو یا چند دولت مستقل قرار دارند، ساختار حقوقی مدیریت واحد برقرار می‌شود، در این الگوی حقوقی، طرف‌ها پس از اکتشاف مخزن، در توافقی، اصل مدیریت واحد مخزن را مورد تأکید قرار می‌دهند و الزام‌های فنی و حقوقی آن را تعیین می‌سازند.

بدین ترتیب توافق می‌شود یک یا چند شرکت متخصص به طور واحد همه عملیات توسعه و گسترش مخزن مشترک را اجرا کنند. چنانچه وظیفه توسعه به چند شرکت که ممکن است از کشورهای صاحب مخزن باشند واگذار شود، این شرکت‌ها باید مخزن را طی فرآیندی مشخص و با همکاری میان خود توسعه دهند اگر این وظیفه به یک شرکت واگذار شود آن شرکت موظف است به نمایندگی از طرف کشورهای ذینفع به توسعه واحد مخزن بپردازد. بنابراین نحوه انتخاب پیمانکاران برای توسعه و برداشت از مخزن به‌طور مستقیم به اراده سیاسی و همگرایی فنی کشورهای صاحب مخزن بستگی دارد. این مطالعه ادامه می‌دهد: قرار گرفتن منابع ارزشمند هیدروکربوری در امتداد مرز مشترک دو کشور اگرچه از نگاه مالکیت و ثروت عمومی برای هر کشور بسیار ارزشمند است، ولی چنانچه بهره‌برداری از این منابع توسط طرف‌ها در چارچوبی خارج از حسن نیت شکل پذیرد و رقابت ناسالم به‌جای همکاری سازنده در دستور کار قرار گیرد، صیانت از تولید میدان تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

صیانت عملی از میدان و مخزن از طریق اعمال مدیریت یکپارچه بر مخزن و درنتیجه جلوگیری از بروز هرگونه آسیب به مخزن که به‌واسطه بهره‌برداری یک‌جانبه و بدون توجه به اصول تولید صیانتی از میدان اتفاق می‌افتد به‌تبع این موضوع عواید و منافع حاصل از مخزن نیز در بلندمدت برای هر دو کشور حداکثر می‌شود. در ادامه این گزارش آمده است: افزایش همکاری در بهره‌برداری از این منابع ضمن ایجاد یک رابطه پایدار و مستحکم اقتصادی، به ایجاد آرامش سیاسی در امتداد مرزهای مشترک دو کشور نیز کمک خواهد کرد. موضوعی که افزون بر نفع اقتصادی دو کشور زمینه‌های بروز اختلال‌های مرزی را تا مدت‌ها کاهش می‌دهد و منجر به ایجاد ثبات بیشتر در مرزهای مشترک دو کشور می‌شود زیرا هر دو کشور تأمین منافع بلندمدت اقتصادی خود را در گرو ایجاد فضای آرام در مرز مشترک با همسایه مقابل خود می‌بینند. در صورت توسعه یکپارچه و مشترک میدان هزینه‌هایی چون جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز، پاکسازی میدان و هزینه توسعه و بهره‌برداری از میدان نیز کاهش خیره کننده‌ای خواهد داشت.