باشگاه خبری فراساحل: سازند سروک (آلبین-تورونین) یکی از مخزن‌های مهم نفت و گاز در میدان‌های نفتی جنوب و جنوب‌ غرب ایران بعد از سازند آسماری (الیگو - میوسن) است که بخش قابل توجهی از ذخایر هیدروکربنی را در خود جای داده ‌است. به گزارش باشگاه خبری فراساحل و به نقل از شانا، بررسی مقاطع نازک میکروسکوپی این سازند در میدان نفتی سیری اسفند در جنوب شرقی خلیج‌فارس منجر به شناسایی ٩ رخساره‌ شد که در ٤ زیر‌محیط رخساره‌‌ای قرار‌ می‌‌گیرند و در یک رمپ‌ کربناته هموکلینال نهشته شده‌اند. فرآیند‌های دیاژنزی مهمی که کربنات‌های این سازند را تحت ‌تأثیر قرار‌‌داده‌اند شامل نئومورفیسم، آشفتگی ‌زیستی، میکرایتی ‌شدن، دولومیتی ‌شدن، انحلال گسترده، سیمانی‌ شدن، استیلولیتی ‌شدن و شکستگی است.

فرآیند‌های دیاژنزی شناخته شده در سنگ‌ آهک‌های بخش بالایی سازند سروک و بررسی زمان نسبی تشکیل آنها حاکی از آن است که این فرآیندها در سه محیط اصلی دیاژنزی دریایی، جوی و دفنی رخ‌ داده‌اند. تطابق داده‌های تخلخل و تراوایی مغزه‌ها نشان دهنده این است که کیفیت مخزنی سازند سروک‌ بالایی در میادین مورد مطالعه متاثر از رخساره‌‌ها، محیط ‌رسوبی و عوامل دیاژنزی بعدی بوده‌ است. به طوری که رخساره‌‌های رودیستی (گرینستون، رودستون و فلوتستون) دارای بالاترین میزان تخلخل و تراوایی هستند.