باشگاه خبری فراساحل: پیش بینی‌‌ها حاکی از آنست که در فاصله سال‌‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ میلادی، ۷۴۰ میلیارد دلار پروژه متوقف خواهد شد و این جریان، همچنان ادامه خواهد یافت. به گزارش باشگاه خبری فراساحل سرمایه گذاری در طرح‌‌های بالادستی صنعت نفت و گاز تا سال تا 2020 میلادی با کاهش ۲۲ درصدی، سقوطی ۷۴۰۰ میلیارد دلاری را تجربه خواهد کرد. موسسه وود مکنزی اعلام نموده دو سال پس از آغاز ماراتون سقوط قیمت طلای سیاه، تاثیر این بحران بر هزینه سرمایه گذاری بخش اکتشاف کاملا هویدا است و این عدد تا 1 تریلیون دلار افزایش خواهد یافت. مالکون دیکسون یکی از کارشناسان ارشد این موسسه معتقد است: تاثیر سقوط قیمت‌‌ها بر بودجه توسعه بخش بالادستی دنیای امروز فاجعه آمیز است. شرکت‌‌های نفتی با توقف اجرای طرح‌‌های توسعه و یا واگذاری آنها تلاش می‌نمایند تا خود را با شرایط جدید تطبیق دهند. پیش بینی‌‌ها حاکی از آنست که در فاصله سال‌‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ میلادی، ۷۴۰ میلیارد دلار پروژه متوقف خواهد شد و این جریان، همچنان ادامه خواهد یافت.

کارشناسان معتقدند تنها در سال‌‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ میلادی، ۳۷۰ میلیارد دلار پروژه نفتی متوقف می‌گردد. در صورت تداوم بحران کنونی سقوط قیمت‌‌ها، شرکت‌‌های فعال در حوزه اکتشاف و تولید بیش از هر عاملی به دنبال دستیابی به نقطه سر به سری تولید بوده و این وضعیت تا پایان دهه کنونی، همچنان ادامه خواهد یافت. تقریبا در همه کشورهای دارنده ذخایر نفتی، ما شاهد بازنگری در اجرای طرح‌‌های توسعه بوده ایم. در ایالات متحده، کاهش ۱۲۵ میلیارد دلاری هزینه سرمایه گذاری در سال جاری و سال آینده میلادی، بیش از هر چیز بخش حفاری را تحت تاثیر قرار داده است. در این میان،کاهش ۵۳ درصدی تعداد دکل‌‌های خشکی این کشور زنگ خطری برای فعالان صنعت بالادستی نفت می‌باشد. روسیه نیز شاهد کاهش شدید طرح‌‌های در دست اجرا و 40 درصد سقوط سرمایه گذاری در طرح‌‌های بالادستی خویش در دو سال پیش رو است. هرچند بخش قابل توجهی از این کاهش به دلیل سقوط ارزش روبل در برابر دلار می‌باشد. رهبران روسیه، خواهان حفظ مقدار تولید خویش بوده و تداوم اکثر طرح‌‌های حفاری آنان نشان می‌دهد برای حفظ شرایط کنونی، تلاش زیادی می‌نمایند. در مارس سال جاری، روس‌‌ها توانستند به میانگین تولید روزانه خیره کننده 10 میلیون و 900 هزار بشکه در روز دست یابند که این عدد در سه دهه اخیر، کم نظیر بوده است.

اما در مقابل، ما در خاورمیانه شاهد کمترین تاثیر از بحران جهانی سقوط قیمت نفت خام بوده ایم. چند کشور این منطقه خواهان حفظ سهم بازار خویش به هر بهایی هستند و به ویژه، رهبران عربستان سعودی اعلام نموده اند در دو سال فرارو، تغییری در سبد سرمایه گذاری‌‌های خود اعمال نخواهند کرد. فراموش نکنید در همین مدت، ما شاهد کاهش تولید نفت خام به دلیل توقف اجرای طرح‌‌های بالادستی بوده ایم. موسسه وود مکنزی اعلام نموده در فاصله سال‌‌های 2016 تا 2020 میلادی، تولید جهانی طلای سیاه با کاهش بیش از 7 میلیون بشکه ای روبرو خواهد شد. در کوتاه مدت نیز بر اساس پیش بینی کارشناسان این موسسه در سالهای 2016 و 2017میلادی، ما به ترتیب شاهد کاهش 3 و 4 درصدی تولید نسبت به سال 2014 میلادی و آغاز سقوط قیمت‌‌ها و برابر با 5 و 6 میلیون بشکه در روز خواهیم بود. تولید نفت فراساحلی در ایالات متحده را باید قربانی نخست بحران کنونی دانست که 70 درصد کاهش تولید را به خود اختصاص داده است.

پروژه‌‌های جدید فراساحلی که در آستانه تعیین الگوی سرمایه گذاری قرار دارند، در افق سال 2020 میلادی با 80 میلیارد دلار کاهش سرمایه گذاری در کنار سقوط 40 درصدی طرح‌‌های توسعه میادین آب‌‌های عمیق و فوق عمیق نشان می‌دهد پروژه‌‌های پرهزینه تولید نفت خام تا چه حد در آستانه توقف توسعه قرار دارند. از سوی دیگر، در مقایسه با سال 2014 میلادی، بودجه اختصاص یافته در بخش فعالیت‌‌های اکتشافی 3000 میلیارد دلار کاهش یافته است. آندرو لاتهام، معاون پژوهش در بخش اکتشاف موسسه وود مکنزی می‌گوید: با وجود کاهش بیش از 50 درصدی فعالیت‌‌های اکتشافی از سال 2014 میلادی تاکنون و حذف 42 میلیارد دلار از بودجه پیش بینی شده عملیات اکتشاف در در سالهای 2016 و 2017میلادی ، هزینه‌‌های این فعالیت‌‌ها کاهش قابل توجهی، همسو با خواسته‌‌های دست اندرکاران، نداشته است. همچنین در پروژه‌‌های آب‌‌های عمیق به دلیل انعقاد قراردادهای بلندمدت حفاری، امکان کاهش قیمت مورد توافق تقریبا وجود ندارد. اما در سایر مناطق فراساحلی، واقعیت‌‌ها نشان می‌دهد پروژه‌‌های بسیاری متوقف شده و یا هزینه‌‌های توسعه آنها، مورد بازنگری قرار گرفته اند. بدین ترتیب، تنها نکته خوشحال کننده در شرایط کنونی، کاهش هزینه‌‌های توسعه و کم شدن بودجه اجرای طرح‌‌ها خواهد بود.

به عنوان مثال، در پروژه‌‌های شیل ایالات متحده در سال 2015 میلادی، هزینه‌‌های توسعه در مقایسه با دو سال پیش، حدود 25 درصد کاهش یافته است. مدل پژوهشی موسسه وود مکنزی نشانگر آنست در پایان سال 2017، ما شاهد کاهش 10 درصد دیگر از هزینه‌‌های توسعه میادین شیل خواهیم بود. گویی طرح‌‌های جدید صنفت نفت باید بر اساس کاهش هزینه‌‌های توسعه، طراحی و اجرا گردند. هرچند تا زمان بازگشت تعادل به بازار و تثبیت قیمت‌‌های پایدار، باید همچنان به انتظار بنشینیم.